امامی، میرزا آقا (۱۲۶۰ـ۱۳۳۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
میرزا آقا امامی
زادروز ۱۲۶۰ش
درگذشت ۱۳۳۴ش
محل زندگی اصفهان
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نگارگر
شغل و تخصص های دیگر مهارت در هنرهای تذهیب، نقشه قالی، گل و مرغ، طلااندازی و سوخت و معرق
آثار سوخت و معرق چرم با نام بوستان (۱۳۰۵ش)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی ایران
خویشاوندان سرشناس میرزا نصرالله امامی (جد)، زینب السادات امامی (دختر)
جوایز و افتخارات مبدع سوخت و معرق چرم
از آثار هنرمند
از آثار هنرمند

میرزا آقا اِمامی (۱۲۶۰ـ ۱۳۳۴ش)

میرزا آقا امامی

نگارگر ایرانی. شیوۀ رضا عباسی را از نو رایج کرد. در هنر تذهیب، نقشۀ قالی، گل و مرغ، طلااندازی، و سوخت و معرّق مهارت داشت؛ او را باید مبدع سوخت و معرّق چرم (نقاشی و تذهیب روی قطعات چرم دباغی‌شده و جاسازی آن به‌شیوۀ معرق یا موزائیک) دانست. ظرافتِ بسیار و استحکام در طرح و اجرا ویژگی هنر اوست. در رنگ‌آمیزی آثارش از رنگ‌های معدنی‌ (سنّتی) بهره می‌گرفت. میرزا آقا امامی در اصفهان زندگی می‌کرد، و در همان دیار فوت‌وفن نگارگری و تذهیب و تشعیر و گل‌ومرغ‌سازی را آموخت. بعدها در مجمع‌الصنایع تهران نزد صنیع همایون رمز و راز تذهیب را به‌تمامی فرا گرفت، سپس به اصفهان بازگشت و کارگاهی برای هنرآفرینی‌هایش در آن شهر برپا کرد. شاگردان بسیاری را تعلیم داد که خود استادان برجسته‌ای شدند، ازجمله حسین اسلامیان، محمود فرشچیان، و غیره. دو لنگۀ در چوبی با تکنیک نقاشی روغنی (زیرلاکی) از وی در موزۀ هنرهای ملی نگهداری می‌شود، که به‌خوبی از مهارت‌های وی نشان دارد. اثر سوخت و معرّق چرم با نام بوستان (۱۳۰۵ش) از دیگر آثار اوست. میرزا نصرالله امامی، نقاش‌باشیِ معروف دورۀ ناصری، جدّ وی بود. دختر میرزا آقا امامی، زینب‌السادات امامی نیز نگارگر است و در اصفهان هنرآفرینی می‌کند.