انباره (هیدرولیک)
اَنبارِه (هیدرولیک)(accumulator)
(یا: آکومولاتور) وسیلۀ ذخیره‌سازی انرژی فشار هیدرولیکی[۱]. با این وسیله ماشین‌های هیدرولیکی، ازجمله جرثقیل‌ها، دریچه‌های بارانداز، بالابرها، و پِرِس‌های آهنگری را که پیوسته توان مصرف نمی‌کنند، با واحد پمپاژ کوچکی به‌کار می‌اندازند. انباره وسیلۀ سادۀ ذخیرۀ انرژی در سیستم‌های هیدرولیکی است و با عمل وزنه، فنر یا فشار گاز کار می‌کند. از انباره‌های وزنه‌ای دیگر استفاده نمی‌شود و از انباره‌های فنری نیز عملاً در ماشین‌های سیّار کوچک استفاده می‌کنند. در انباره‌های گازی، سیّال هیدرولیک ممکن است با گاز مستقیماً در تماس باشد یا با غشاء یا بالنی از جنس لاستیک یا نئوپرن[۲]، یا با پیستونی شناور[۳] از گاز جدا شود. انبارۀ هیدرولیکی در ۱۸۵۱ اختراع شد. در این انباره، پمپ جکِ حامل وزنه‌های سنگین را بالا می‌بُرد و براثر رهاشدن و پایین‌آمدن جک، توان لازم برای کار ماشین‌آلات تأمین می‌شد.