انزواطلبی

اِنْزِواطَلَبی (isolationism)

در علم سیاست، تمرکز بر امور داخلی به جای امور خارجی؛ نوعی سیاست خارجی بی‌توجه به آن دسته از امور بین‌المللیِ بی‌تأثیر در منافع کشور. در ایالات متحده، انزواطلبی معمولاً خط‌مشی حزب جمهوری‌خواه، به‌ویژه سیاستمداران نواحی شمال مرکزی، بوده است (مثلاً، قوانین بی‌طرفی مصوب ۱۹۳۵ـ۱۹۳۹). در ابتدا انزواطلبان با مداخلۀ ایالات متحده در دو جنگ جهانی مخالف بودند. در دهۀ ۱۹۶۰، برخی از جمهوری‌خواهان خواستار آن بودند که مقرّ سازمان ملل متحد از خاک آن کشور به بیرون منتقل شود.

 

---