اود

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اود (قالب شعری)   ode

شعری غنایی[۱] با قواعد ساختاری پیچیده. اود از یونان باستان آغاز شده، و همراه با موسیقی و آوازهای گروه همسرایان خوانده می‌شده است. از جمله سرایندگان اودهای کلاسیک‌ می‏توان به سافو[۲]، پیندار[۳]، هوراس[۴] و کاتولوس[۵] اشاره کرد و از شاعران انگلیسی متبحر در این قالب به کسانی مثل ادموند اسپنسر[۶]، جان میلتون[۷]، جان درایدن[۸] و جان کیتس[۹]. کیتس در چکامه برای باد مغرب قدرت[۱۰] تلفیق عواطف عمیق با سبک رسمی نوشتاری را ماهرانه نشان می‌دهد. از این نظر، اودها با قالب غزلواره (سانت)[۱۱] وجوه اشتراک بسیار دارند. شاعر انگلیسی، ویلفرد اوئِن[۱۲] خشونت و درماندگی آشکار سال‌های جنگ را با شیوه‌های شعر کلاسیک در قالب اود درهم‌آمیخت.


  1. lyric poem
  2. Sappho
  3. Piner
  4. Horce
  5. Catullus
  6. Edmund Spenser
  7. John Milton
  8. John Dryden
  9. John Keats
  10. Ode to Automn
  11. sonnet
  12. Wilfred Owen