اوهانیان، آوانس (عشق آباد ۱۲۷۹ـ۱۳۴۰ش): تفاوت بین نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
|||
(۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | آوانس اوهانیان (عشقآباد ۱۲۷۹ـ تهران ۱۳۴۰ش)<br> | |
− | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
سطر ۱۰: | سطر ۹: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=عشق آباد ۱۲۷۹ش | |زادروز=عشق آباد ۱۲۷۹ش | ||
− | |تاریخ مرگ=۱۳۴۰ش | + | |تاریخ مرگ=تهران ۱۳۴۰ش |
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=ایرانی | |ملیت=ایرانی | ||
− | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=فارغ التحصیل دانشکده تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکده فیلم مسکو (۱۳۲۸) | |تحصیلات و محل تحصیل=فارغ التحصیل دانشکده تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکده فیلم مسکو (۱۳۲۸) | ||
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان | | شغل و تخصص اصلی =کارگردان | ||
− | |شغل و تخصص های دیگر= | + | |شغل و تخصص های دیگر=فیلمنامهنویس، تهیهکننده و مدرس سینما |
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
− | |جوایز و افتخارات =موسس مدرسه آرتیستی | + | |جوایز و افتخارات =موسس مدرسه آرتیستی سینما، نخستین کارگردان سینمای ایران، از نخستین تهیهکنندگان فیلمهای خبری در ایران |
− | |آثار =آبی و رابی (اولین فیلم صامت سینمای ایران، ۱۳۰۹)؛ حاجی آقا، آکتر سینما (قدیمی ترین فیلم سینمای ایران، ۱۳۱۲) | + | |آثار =آبی و رابی (اولین فیلم صامت سینمای ایران، ۱۳۰۹)؛ حاجی آقا، آکتر سینما (قدیمی ترین فیلم سینمای ایران، ۱۳۱۲) |
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
سطر ۲۹: | سطر ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
− | }}<p>(یا: آوانس اوگانیانس) نخستین کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده، مدرّس سینمای ایران، و مؤسّس مدرسۀ آرتیستی سینما. او از نخستین تهیهکنندگان فیلمهای خبری در ایران است. اولین فیلمِ صامتِ سینمای ایران را با نامِ ''آبی و رابی'' (۱۳۰۹ش) ساخت. در کودکی همراه خانوادهاش به روسیه رفت. از دانشکدۀ تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکدۀ فیلمِ مسکو (۱۳۲۸)، فارغالتحصیل شد. دومین فیلمِ او با نامِ'' حاجیآقا، آکتر سینما (۱۳۱۲)''، قدیمیترین فیلمِ سینمای | + | }}[[پرونده:11653000.jpg|جایگزین=آوانس اوهانیان|بندانگشتی|آوانس اوهانیان]]<p>(یا: آوانس اوگانیانس/ به انگلیسی: Ovanes Ohanian) کارگردان و فیلمنامهنویس ارمنیتبار ایرانی. در تاریخ سینمای ایران از او به عنوان نخستین کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده، مدرّس سینمای ایران، و مؤسّس مدرسۀ آرتیستی سینما یاد میشود. او از نخستین تهیهکنندگان فیلمهای خبری در ایران است. اولین فیلمِ صامتِ سینمای ایران را با نامِ ''آبی و رابی'' (۱۳۰۹ش) ساخت. در کودکی همراه خانوادهاش به روسیه رفت. از دانشکدۀ تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکدۀ فیلمِ مسکو (۱۳۲۸)، فارغالتحصیل شد. دومین فیلمِ او با نامِ'' حاجیآقا، آکتر سینما (۱۳۱۲)''، قدیمیترین فیلمِ سینمای ایران است که نسخهای از آن محفوظ مانده است. او فیلمنامههای'' کودتای ۱۲۹۹'' و ''سوار سفید'' را نیز نوشته است. در ۱۳۱۷ش به هندوستان رفت، و سالها بعد پس از بازگشت به ایران با نامِ «پروفسور دکتر اوهانیان مژده» سالن زیبایی مژده را در خیابان نادری افتتاح کرد.</p> |
<br><!--11653000--> | <br><!--11653000--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۵
آوانس اوهانیان (عشقآباد ۱۲۷۹ـ تهران ۱۳۴۰ش)
آوانس اوهانیان | |
---|---|
زادروز |
عشق آباد ۱۲۷۹ش |
درگذشت | تهران ۱۳۴۰ش |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | آوانس اوگانیانس |
تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل دانشکده تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکده فیلم مسکو (۱۳۲۸) |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
شغل و تخصص های دیگر | فیلمنامهنویس، تهیهکننده و مدرس سینما |
آثار | آبی و رابی (اولین فیلم صامت سینمای ایران، ۱۳۰۹)؛ حاجی آقا، آکتر سینما (قدیمی ترین فیلم سینمای ایران، ۱۳۱۲) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | موسس مدرسه آرتیستی سینما، نخستین کارگردان سینمای ایران، از نخستین تهیهکنندگان فیلمهای خبری در ایران |
(یا: آوانس اوگانیانس/ به انگلیسی: Ovanes Ohanian) کارگردان و فیلمنامهنویس ارمنیتبار ایرانی. در تاریخ سینمای ایران از او به عنوان نخستین کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده، مدرّس سینمای ایران، و مؤسّس مدرسۀ آرتیستی سینما یاد میشود. او از نخستین تهیهکنندگان فیلمهای خبری در ایران است. اولین فیلمِ صامتِ سینمای ایران را با نامِ آبی و رابی (۱۳۰۹ش) ساخت. در کودکی همراه خانوادهاش به روسیه رفت. از دانشکدۀ تجارت در تاشکند (۱۹۱۹) و آموزشکدۀ فیلمِ مسکو (۱۳۲۸)، فارغالتحصیل شد. دومین فیلمِ او با نامِ حاجیآقا، آکتر سینما (۱۳۱۲)، قدیمیترین فیلمِ سینمای ایران است که نسخهای از آن محفوظ مانده است. او فیلمنامههای کودتای ۱۲۹۹ و سوار سفید را نیز نوشته است. در ۱۳۱۷ش به هندوستان رفت، و سالها بعد پس از بازگشت به ایران با نامِ «پروفسور دکتر اوهانیان مژده» سالن زیبایی مژده را در خیابان نادری افتتاح کرد.