اپامیه (۲)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَپامیه (۲)

شهری باستانی‌ ظاهراً در خورنه‌خوار، نزدیکی‌ ری‌ باستان‌، مشهور به‌ اَفامیۀ‌ ری‌، که‌ به‌ فرمان‌ سلوکوس‌ ساخته‌ شده‌ است‌. آمیان‌ این‌ شهر را یکی‌ از شهرهای‌ مهم‌ پارت‌ می‌خواند. پلینی‌ در اشاره‌ به‌ شهرهای‌ ماد، اَفامیه‌ را همان‌ ری‌ می‌داند. نام‌ اَفامیۀ‌ ری‌ به‌ مرور به‌ فراموشی‌ سپرده‌ شد و مردم‌ بومی‌ آن را، به‌ نام‌ قدیمی‌، شهر خوار و یا خار خواندند. محل‌ این‌ شهر را میان‌ ایوانکی‌ و حبله‌ رود، بر سر راه‌ کاروان‌‌روی‌ تهران‌ ـ شاهرود نیز دانسته‌اند. برخی محل اَفامیۀ ری را، با بقایای چند برج و بارو و آمفی‌تئاتر در دوشان تپۀ گنج‌آباد تهران می‌دانند و برخی با تکیه بر گزارش ایزیدور خاراکس، اَفامیه را در چند فرسنگی شمال ری، در سرخه حصار می‌جویند. لاسگرد (لاسجرد)، دهستان سرخه، ۳۴کیلومتری جنوب باختری سمنان، نیز اَفامیۀ ایران خوانده شده است. سلوقان (سلوکان) کن در شمال غربی تهران نیز محل احتمالی اَفامیه دانسته شده است.