ایام الله

اَیّامُ‌الله
در قرآن، واژه‌ای عربی که چندین‌بار تنها به‌صورت جمع به‌کار رفته است (ابراهیم، ۵؛ جاثیه، ۱۴). مفسّران معتقدند این واژه کنایه از عقوبات الهی است که در ایامِ پیش از اسلام، بر اقوام تبهکار نازل شده است. طبرسی، در تفسیر ایام‌الله چند وجه بیان کرده است، ۱. سنّت‌های الهی و افعال او در حق بندگانش، اعم از انعام یا انتقام و سرانجام ایّام کنایه از امری است که ایام ظرف زمان وقوع آن‌ها است و یکسان شامل هر دوی آن‌ها می‌شود؛ ۲. وقایع و حوادثی که در حق امت‌های پیشین، حادث شده تا مایۀ عبرت گروهی دیگر باشد و نابودکردن اقوامی تا دیگر اقوام از رفتارهای آنان دوری کنند و در مجموع، روزگارانی که خداوند در آن‌ها از اقوام سابق انتقام گرفته است؛ ۳. مراد از این واژه نعم‌الله است.