ایذه، نقش برجسته

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایذه، نقش برجسته

نقش برجستۀ باجول

(یا: نقش برجستۀ باجول) اثری باستانی در خوزستان. نقش برجسته‌ای که در سال ۱۳۶۶ش در حدود ۳۰کیلومتری شرق ایذه در نزدیکی پل تاریخی شالو، کنار روستای باجول، کشف شد و به دورۀ تمدن اِلیمایی بازمی‌گردد. در نقش برجستۀ ایذه چهرۀ سه مرد و یک زن به‌صورت تمام رخ و لمیده حجاری شده است که قدح شراب در دست دارند. نقش برجستۀ ایذه کتیبه‌ای به خط آرامی دارد که رَسول بَشّاش کَنزَق آن را خواند. پیکره‌ها، بنا بر روایت کتیبه و گمانه‌زنی باستان‌شناسان، از راست به چپ به کمنسکیر اول (سرسلسلۀ کمنسکیرها)، کمنسکیر دوم (شاه بزرگ الیمایی)، کمنسکیر سوم و ملکه آنزار (همسر کمنسکیر سوم) تعلق دارد.