ایقاع (فقه)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایقاع (فقه)

قراری است از یک طرف که نیاز به‌ قبول طرف دیگر ندارد، مانند طلاق. ایقاع سهوی، اکراهی و غافلانه باطل است. اهمّ ایقاعات عبارت‌اند از خُلع، مُبارات، ظَهار، ایلاء، لعان، عِتق، تدبیر و مکاتبه. به ‌نظر برخی، ایقاع تعلیق‌بردار نیست؛ مثلاً این طلاق که «اگر همسرم به سفر برود مطلّقه است» باطل است؛ از این‌رو ایقاعات فضولی را باطل می‌دانند. در ایقاع یا عقد بودن جعاله، وصیت و وقف اختلاف است.