نمایش مبدأ برای بارو، ژان ـ لویی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ژان ـ لوئی بارو
|نام =Jean-Louis Barrault
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۹۱۰م
|تاریخ مرگ=۱۹۹۴م
|دوره زندگی=
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان تئاتر
|شغل و تخصص های دیگر=بازیگر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۶ تهیه‌کننده و مدیر تئاتر کمدی فرانسز
۱۹۵۸ مدیر تئاتر دو فرانس
|جوایز و افتخارات =
|آثار =سمفونی رؤیایی (۱۹۴۲)، چرخ و فلک (۱۹۵۰)، بچه‌های بهشت (۱۹۴۵)
|خویشاوندان سرشناس =مادلن رنو (همسرش)
|گروه مقاله =تیاتر
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:12040400-1 .jpg|بندانگشتی|ژان - لوئی بارو]]
بارو، ژان ـ لوئی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴)(Barrault, Jean-Louis)

کارگردان تئاتر و بازیگر فرانسوی. در فیلم‌هایی همچون ''سمفونی رؤیایی<ref>La Symphonie fantastique</ref>''&nbsp;(۱۹۴۲)، ''چرخ و فلک<ref>La Ronde</ref>''&nbsp;(۱۹۵۰)، و در نقش باپتیست<ref>Baptiste </ref>، هنرمند [[پانتومیم]]، در فیلم کلاسیک ''بچه‌های بهشت<ref>Les Enfants du Paradis</ref>''&nbsp;(۱۹۴۵)، ساختۀ [[مارسل کارنه (۱۹۰۶ـ۱۹۹۶)|مارسل کارنه]]<ref>Marcel Carné</ref>، بازی کرده است. بارو از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۶ تهیه‌کننده و مدیر تئاتر [[کمدی فرانسز]]<ref>Comédie Française</ref>&nbsp;بود و در ۱۹۴۶ با همکاری [[رنو، مادلن (۱۹۰۳ـ۱۹۹۴)|مادلن رنو]]<ref>Madeleine Renaud</ref>، همسرش، شرکت رنو بارو<ref>Compagnie Renaud Barrault</ref>&nbsp;را در تئاتر مارینیی<ref>Marigny Theatre</ref>&nbsp;تأسیس کرد. در ۱۹۵۸ مدیر تئاتر دو فرانس<ref>Théâtre de France</ref>&nbsp;(اودئون<ref>Odéon </ref>&nbsp;سابق) شد و نمایش‌های فراوانی را در آن‌جا بر روی صحنه برد، از جمله ''کرگدن<ref>Rhinocéros </ref>''، اثر [[یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴)|اوژن یونسکو]]<ref>Eugène Ionesco</ref>، که نقش اول را خود او به‌عهده داشت. در ۱۹۶۸ به دلیل بیانیه‌هایی که در شورش‌های دانشجویی این سال منتشر ساخت از سمت خود برکنار شد؛ دانشجویان در آن شورش‌ها ساختمان تئاتر را ویران کردند و از اتفاقات جالب توجه این‌که اجرای جدید برنامۀ افتتاحیۀ این تئاتر ''سرطلایی<ref>Tête d’Or/Golden Head</ref>''، اقتباسی از منظومۀ حماسی ''جوانان خشمگین<ref>Angry Young Men</ref>''، سرودۀ [[کلودل، پل (۱۸۶۸ـ۱۹۵۵)|کلودل]] آخرین برنامه بارو و رنو در آن‌جا بود. ولی در [[پاریس، شهر|پاریس]] و دیگر کشورهای جهان کار تئاتر را ادامه داد. از به یادماندنی‌ترین این نمایش‌ها، ''کریستوف کلمب<ref>Christophe Colombe</ref>''، اثر کلودل بود که بر روی عرشۀ کشتی ''سانتا ماریا<ref>Santa Maria</ref>''&nbsp;اجرا شد: بادبان کشتی را برافراشتند و از آن همچون پردۀ بزرگ سینما استفاده کردند.

&nbsp;

----

[[Category:تئاتر]] 
[[Category:جهان - اشخاص و گروه ها]] 
[[Category:سینما]] 
[[Category:جهان - اشخاص]]
<references />