باقیات صالحات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

باقیاتِ صالحات

(یا: الباقیاتُ‌الصّالحات) در قرآن، به‌معنی کارهای نیک پایدار. این عبارت دو بار در قرآن به‌کار رفته است (کهف، ۴۶؛ مریم، ۷۶). براساس آموزه‌های قرآنی، اعمال انسان نزد خدا محفوظ است. اگر این اعمال صالح باشند، باقیات صالحات خواهند بود. برخی باقیات صالحات را به استناد حدیثی از پیامبر (ص)، شامل اذکار، تسبیح، تحمید، تهلیل و تکبیر دانسته‌اند و نیز در بعضی روایات حولقه (لاحول و لا قوّه الا با‌للّه) است. همچنین آن را به تعابیر ائمۀ معصومین (ع)، نمازهای واجب، کارهای خوب، سخنان نیکو، برائت از شرک، دوری از گناه، شهادت بر یگانگی خدا، استغفار، نماز شب و مودّت اهل بیت دانسته‌اند که البته همۀ این‌ها از باب ذکر مصداق است و گرنه منظور از آن، اعمال صالح است یعنی هر کار خیری که به خاطر خداوند انجام شود. بدیهی است که پاداش این‌گونه اعمال نزد خدا محفوظ است و آنچه از رحمت و کرامت خدا دربرابر این گونه اعمال انتظار می‌رود، بی کم‌وکاست به آدمی می‌رسد.