بانوی زیبای من

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
پوستری از فیلم بانوی زیبای من

بانوی زیبای من (سینما)(My Fair Lady)

فیلم سینمایی موزیکال دربارۀ یک زبان‌شناس که شرط می‌بندد لهجۀ عامیانه یک دختر گل‌فروش را به لهجۀ اشرافی تغییر دهد. فیلم براساس موزیکالی از آلن جی لرنر و فردریک لو از نمایش‌نامۀ پیگمالیون اثر جورج برنارد شاو ساخته شد. فیلم محصول امریکا به کارگردانی جورج کیوکر[۱] در ۱۹۶۴ به نمایش درآمد و نُه جایزۀ اُسکار دریافت کرد که جوایز بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین کارگردان، بهترین کارگردان هنری، بهترین فیلم‌برداری رنگی، بهترین طراحی لباس، بهترین موسیقی، بهترین صدابرداری، درخور ذکرند. رکس هریسون در نقش پروفسور هنری هیگینز با الیزابت دولیتل (با بازی آدری هپبورن) و پدرش کار می‌کند تا الگوهای گفتارش را اصلاح کند. به زودی الیزا بر زبان و نحوۀ بیانش احاطه می‌یابد. هیگینز شرط را می‌برد و زمانی که هیگینز و پدر الیزا تلاش‌های الیزا را در یادگیری بلاغت نادیده می‌گیرند، او به شدت عصبانی می‌شود. هیگینز در خفا عاشق الیزا می‌شود و الیزا نیز به همین ترتیب. آهنگ‌های معروفی همچون I've Grown Accustomed to Her Face و The Rain in Spain، و Wouldn't it be Lovely در طول فیلم اجرا می‌شوند.

 


  1. George Cukor