بدوی، عبدالرحمان (۱۹۱۷ـ۲۰۰۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَدَوی، عبدالرحمان (۱۹۱۷ـ۲۰۰۵)

عبدالرحمان بدوی
زادروز ۱۹۱۷ م
درگذشت ۲۰۰۵ م
ملیت مصری
تحصیلات و محل تحصیل دکترای فلسفه در دانشگاه ملک فواد قاهره کنونی
شغل و تخصص اصلی مورخ
آثار معجم فلسفی؛ دایرهالمعارف شرق شناسان؛ و دفاع از قرآن دربرابر منتقدان
گروه مقاله فلسفه ; منطق و کلام

مورّخ فلسفه و فیلسوف مصری. تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه ملک فؤاد اول (قاهره کنونی) تا دکترای فلسفه (۱۹۴۴) ادامه داد و در دورۀ دانشجویی از محضر متفکّران مشهوری چون طه حسین، منصور فهمی و مصطفی عبدالرّزاق بهره‌های فراوان برد. نوشته‌های اولیه و به‌ویژه پایان‌نامه‌اش که عنوان «زمان وجودی» را دارد، نشان‌دهندۀ حسّ دین‌باورانه آمیخته با وجود باوری (اگزیستالیسم) است. او را «هایدگر عرب» خوانده‌اند. در ۱۹۵۲، در تدوین قانون اساسی مصر مشارکت ورزید. پس از اجرای قانون اصلاحات ارضی در مصر، به فرانسه رفت و تا آخر عمر همان‌جا ماندگار شد. در ۱۹۹۹، تجلیل باشکوهی از او در مصر برگزار و ارج‌نامه‌ای به قلم شاگردان و دوستدارانش منتشر شد. مهم‌ترین کتاب‌های او عبارت‌اند از معجم فلسفی، دایرةالمعارف شرق‌شناسان، و دفاع از قرآن دربرابر منتقدان.