بدیع، حسن (کاظمین ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۱۶ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَدیع، حسن (کاظمین ۱۲۵۱ـ تهران ۱۳۱۶ش)

حسن بدیع
زادروز کاظمین ۱۲۵۱ش
درگذشت تهران ۱۳۱۶ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر رمان نویس و منتقد
لقب نصرت الوزاره
آثار اشعار و مقالاتی در روزنامه حبل المتین؛ دیوان اشعار (بمبیی؛ ۱۳۳۲ق)؛ تاریخ بصره (۱۳۱۶ش)؛ داش مشتی پاریس؛ سرگذشت شمس الدین
گروه مقاله ادبیات فارسی

(ملقب به نصرت‌الوزاره، و متخلص به بدیع)، شاعر، رمان‌نویس و منتقد. همراه پدرش ملامحمد رضا بهبهانی به بصره رفت و علوم ادبی و زبان‌های عربی و فرانسوی را آن جا آموخت. در حمایت از جنبش مشروطیت ایران، جمعیت ایرانیان را در عراق تشکیل داد و اشعار و مقالاتی در روزنامۀ حبل‌المتین نوشت. به خدمت وزارت خارجه درآمد. در ۱۲۹۹ش به ایران بازگشت. مدتی بعد، به سمت کنسول ایران در کربلا منصوب شد. همچنین کنسول ایران در بیروت، بغداد، بصره و هرات شد. او فردی باهوش بود و یک چشم داشت.

از آثارش: دیوان اشعار (بمبئی، ۱۳۳۲ق)؛ تاریخ بصره (۱۳۱۶ش)؛ داش‌مشتی پاریس که آن را از فرانسه به فارسی برگرداند؛ سرگذشت شمس‌الدین و قمر (۱۳۲۶ق)؛ داستان باستان (۱۲۹۹ش) که آن را به تأثیر از روایت‌های تاریخی هرودوت دربارۀ روزگار کوروش نوشته و بخش‌های دوم و سوم آن با نا‌م‌های ستارۀ لیدی و سرگذشت شاهزادۀ بابلی منتشر شده است.

حسن بدیع در 65 سالگی بر اثر سکته درگذشت.