بطن (قبیله)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَطْن (قبیله)
(در لغت به‌معنای شکم یا درون هر چیز) اصطلاحی در علم انساب عرب. در این علم یک خاندان را فَصیله می‌گویند و چند فصیله را فَخِذ و چند فَخِذ را بطن و چند بطن را عَماره و چند عماره را قبیله و چند قبیله را شَعب گویند. مثلاً قریش عماره‌ای بود که از ۲۵ بطن، ازجمله بنی‌هاشم و بنی‌امیه، تشکیل می‌شد و علویان و عباسیان فخذهای بنی‌هاشم‌اند. در تقسیم و تعریف هریک از این اصطلاحات، میان نسب‌شناسان اختلاف فراوان است.