بندر پیمانی

بندر پِیمانی (treaty port)

بندرهایی در آسیا که قدرت‌های غربی در قرن نوزدهم در این بندرها امتیازهای ویژۀ بازرگانی داشتند. درنتیجۀ پیمان‌های نابرابر تحمیلی، بنادر پیمانی بیشتر در چین، از ۱۸۴۲ و در ژاپن، از ۱۸۵۴ تا ۱۸۹۹، تأسیس شد. خارجیان «صاحب‌امتیاز»ی که در این مناطق ویژه می‌زیستند از مالیات‌ها یا قوانین محلی معاف بودند. در آستانۀ انقلاب جمهوری در ۱۹۱۱ بیش از ۵۰ بندر پیمانی در چین وجود داشت که اغلب آن‌ها در ساحل شرقی کشور و امتداد رود جانگ‌جیانگ قرار داشتند و مراکز پرجنب‌وجوشی در راه غربی‌شدن و صنعتی‌شدن کشور به‌شمار می‌رفتند. به‌رغم ناخرسندی حکومت گوئومین دانگ (ملّیون)، امتیازهای خارجی در بنادر پیمانی تا ۱۹۴۳ پایدار ماند.

 

---