بولسلاو دوم (۱۰۳۹ـ۱۰۸۱م)
بولِسلاو دوم (۱۰۳۹ـ۱۰۸۱م)
(معروف به: بی‌پروا و بخشنده) از ۱۰۵۸ تا ۱۰۷۶م دوک لهستان و پادشاه آن کشور (حک: ۱۰۷۶ـ۱۰۷۹م)، فرزند کازیمیر اول. با بِلای اول و پاپ گرگوریوس هفتم علیه امپراتور هانری چهارم متحد شد. دو بار در کیِف مداخله کرد. بار نخست خویشاوند خود ایزباسلاو را بر تخت سلطنت آن‌جا نشاند و در دومین مداخله (۱۰۷۷م) با شورش اشراف مواجه شد. در ۱۰۷۹م استانیسلاو قدیس، اسقف کراکو، را اعدام کرد و رعایایش بر او شوریدند. بولسلاو ناچار به مجارستان گریخت و در همان‌جا درگذشت.