بوین، ارنست (۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)
بِوین، اِرنست (۱۸۸۱ـ۱۹۵۱)(Bevin, Ernest)
سیاستمدار انگلیسی از حزب کارگر و بنیادگذار اصلی اتحادیۀ عمومی کارگران و حمل‌ونقل[۱]. از ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۰ دبیر کل این اتحادیه و در کابینۀ ائتلافی وینستون چرچیل[۲] در خلال جنگ جهانی دوم (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵)، وزیر کار و خدمات ملی بود. تشکیلاتی با نام «پسران بوین[۳]» را سازمان داد که اعضای آن به قید قرعه انتخاب می‌شدند و به‌جای خدمت در جبهه‌های جنگ در معادن زغال‌سنگ کار می‌کردند. بوین در سمت وزیر خارجۀ انگلستان در دولت کارگری (۱۹۴۵ـ۱۹۵۱) نقش مهمی در تأسیس سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو[۴]) ایفا کرد.