تئاتر فردوسی
تئاتر فردوسی
تئاتری قدیمی در خیابان لاله‌زار تهران. عبدالحسین نوشین، که پس از تعطیلی تئاتر فرهنگ در ۱۳۲۳ش برای کارهای حزبی به خراسان رفته بود، پس از بازگشت به تهران، در ۱۳۲۵ با همکاری لُرتا، حسین خیرخواه و حسن خاشع، تئاتر فردوسی را تأسیس کرد. این تئاتر در ۱۳۲۷ش، پس از انحلال حزب تودۀ ایران، به‌سبب فعالیت‌های سیاسی منحل شد. نوشین به زندان افتاد و از آن‌جا هدایت و اجرای چند نمایش را برعهده گرفت. عبدالکریم عمویی مالک تئاتر فردوسی بود.
برخی از اجراهای تئاتر فردوسی عبارت‌اند از مستنطق، اثر پریستلی؛ پرندۀ آبی، اثر موریس مترلینگ؛ سه دزد، از ساراچف؛ چراغ‌گاز، از پاتریک همیلتون؛ بادبزن خانم ویندرمیر، اثر اسکار وایلد؛ شنل قرمز، اثر اوژن بریو؛ دست خون‌آلود، اجنبی، روزنامه‌نگاران، و ننگ جامعه.