تئوسوفی یا حکمت الهی

تئوسوفی یا حکمت الهی

یک گرایش باطنی در اندیشه دینی که تمایل به سلوک عرفانی و رسیدن به معرفت عرفانی به‌ذ‌ات خداوند دارد. اصل این اصطلاح یونانی که در آثار فرفوریوس و پروکلس به‌کار رفته است. به‌معنای حکمت و معرفت به خداوند است. نظرورزی تئوسوفی همراه با بعضی نهضت‌های دینی بوده است؛ ولی این کلمه امروزه بیشتر یادآور «انجمن تئوسوفی» است که هلنا بلاواتسکی(1831-1891) در سال 1875 تاسیس کرد. آموزه‌های تئوسوفی ترکیبی از عناصر تفکر هندو و نوافلاطونی است.

منابع:

1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه،1399، ترجمه، اعوانی، غلامرضا و دیگران ، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.