تابش فروسرخ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تابش فُروسرخ (infrared radiation)
تابش[۱] الکترومغناطیسی نامرئی با طول موج[۲]های بین ۰.۷۵ میکرون و ۱ میلی‌متر، یا طول‌موج‌هایی بین انتهای سرخ طیف مرئی[۳] و کوتاه‌ترین طول موج میکروموج‌ها[۴]. همۀ اجسامی که دمایی بالاتر از صفر مطلق[۵] دارند، تابش فروسرخ را جذب و گسیل می‌کنند. تابش فروسرخ در عکس‌برداری، درمان‌های پزشکی، صنایع، اخترشناسی، و جرم‌شناسی کاربرد دارد. طیف‌های جذبی فروسرخ[۶] را برای تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی، به‌ویژه برای ترکیبات آلی، به‌کار می‌برند. اجسامی که تابش فروسرخ گسیل می‌کنند، در تاریکی مشاهده‌پذیرند و مخصوصاً با به‌کار بردن امولسیون‌های حساس می‌توان از آن‌ها عکس‌برداری کرد. این ویژگی برای مقاصد نظامی و یافتن اشخاصی که زیر آوار مانده‌اند، اهمیت دارد. جذب قوی تابش فروسرخ در بسیاری از اجسام، از روش‌های مفید بهره‌برداری از گرما است.


  1. radiation
  2. wavelength
  3. visible spectrum
  4. microwaves
  5. absolute zero
  6. infrared absorption spectra