تابو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تابو (taboo)

(در زبان پولینزیایی، به معنای آن چیزی است که تماس با آن قبیح است) آنچه به لحاظ دینی یا از منظری ماورای طبیعی حرام است. این اصطلاح در روان‌شناسی و علوم اجتماعی برای اعمالی به‌کار می‌رود که عموماً با فشارهای اجتماعی یا دینی منع شده‌اند؛ زنای با محارم[۱] ازجملۀ آن‌ها است که در بیشتر جوامع منع دارد.

 


  1. incest