تاجلوبیگم (ز ۹۴۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تاجلوبَیگُم (ز ۹۴۶ق)
بانوی نیکوکار ایرانی و همسر شاه‌اسماعیل‌ اول‌ صفوی‌. تاجلوبَیگُم در جنگ‌ چالْدُران‌ به‌ اسارت‌ سلطان‌ سَلیم‌ عثمانی‌ درآمد، ولی‌ با دادن‌ گوشواره‌های‌ قیمتی‌ خود از اسارت‌ نجات‌ یافت‌.‌ در دربار صفویان‌ اعتبار فراوان‌ داشت‌. پس‌ از مرگ‌ شاه‌اسماعیل،‌ برای‌ تعیین‌ جانشین‌ او، با تاجلوبیگم‌ مشورت‌ می‌کردند. شاه‌ طهماسب‌ اول‌ صفوی‌ در آغاز سلطنت‌ خود، احترام‌ تاجلوبیگم‌ را پاس‌ می‌داشت‌، ولی‌ سرانجام‌ او‌ را به‌ شیراز تبعید کرد (۹۴۶ق). و اندکی‌ بعد درگذشت‌. تاجلوبَیگُم بناهای بسیاری بازسازی‌ کرد، ازجمله گنبد و بنای‌ ایوان‌ حرم‌ حضرت‌ معصومه‌(ع‌)، پل‌ رودخانه‌ قِزِل‌ اوزن،‌ معروف‌ به‌ «پل‌ دختر» میان‌ زنجان‌ و میانه،‌ و بنای‌ عمارت‌ گنبد عالی‌ در اردبیل‌، معروف‌ به‌ «جنت‌سرا». ‌وقف‌ محصول‌ ده حسن‌‌آبادِ ورامین،‌ برای‌ سادات‌ تنگ‌دست‌ نیز از اقدامات‌ اوست‌.