تاج الدوله یزدگرد باوندی ( ـ۶۹۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تاجُ‌الدّوله یزدگرد باوَنْدی ( ـ۶۹۸ق)

چهارمین پادشاه از شاخه کین‌خواریه آل باوند مازندران (۶۷۵ـ۶۹۸ق). تاج‌الدوله پس از برادرش، علاءالدوله علی، به تخت نشست و سراسر مازندران را تا تمیشه تحت فرمان خود درآورد. وی به آبادانی قلمرو خود توجه فراوان داشت چنان‌که در دوران پادشاهی او در مرکز حکومتش آمل ۷۰ مدرسه دایر بود. به گفتۀ‌ظهیرالدین مرعشی، تاج‌الدوله در برقراری عدالت و ترویج امور شرعی تلاش فراوانی داشت و برخی علما و سادات از او مستمری می‌گرفتند.