تاج الدوله (قرن ۱۳ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تاجُ‌الدّوله‌ (قرن ۱۳ق)

(یا: طاووس خانم) ادیب و شاعر ایرانی. از زنان سوگلی فتحعلی‌شاه قاجار بود که از او لقب «تاج‌الدوله» گرفت. تاجُ‌الدّوله نزد نشاط اصفهانی درس خواند. پس از مرگ فتحعلی‌شاه، از بیم اختلاف میان شاهزادگان به سیدمحمدباقر شَفْتی در اصفهان پناه برد. با جلوس محمدشاه قاجار تاجُ‌الدّوله ثروت خود را به او بخشید، وی پس از چندبار گزاردن حج در نجف سکنا گزید و همان‌جا نیز درگذشت. احمد میرزا عَضُدُالدّوله مؤلف تاریخ عضدی فرزند اوست.