تارخ، امین (شیراز ۱۳۳۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
امین تارخ (شیراز ۱۳۳۲ش- )<br>
امین تارخ (شیراز ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ش- تهران 2 مهر 1401ش) (Amin Tarokh)<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =امین تارخ
|عنوان =امین تارخ
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=شیراز ۱۳۳۲ش
|زادروز=شیراز ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ش
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=تهران 2 مهر 1401ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[پرونده:14012900- 3.jpg|جایگزین=امین تارخ|بندانگشتی|امین تارخ]]
[[پرونده:14012900- 3.jpg|جایگزین=امین تارخ|بندانگشتی|امین تارخ]]
بازیگر و مدرس رشتۀ بازیگری سینمای ایران. در دهۀ ۱۳۶۰ش توجه کارگردان‌های سینما را جلب کرد، اما به‌تدریج به‌ایفای نقش در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی پرداخت. امین تارخ فارغ‌التحصیل‌ رشتۀ‌ هنرهای‌ نمایشی‌ (۱۳۵۶ش) و فوق‌لیسانس مدیریت امور فرهنگی (۱۳۶۳ش) است. بازی‌ در تئاتر را از سال‌های ‌دانشجویی آغاز کرد، و در نمایش‌های ''[[اتللو|اُتللو]]''، ''انسان‌ نیک‌ سچوان‌''، ''ارثیه‌ ایرانی''‌، ''[[الکترا]]''، ''بکت‌''، و ''مهاجران'' به‌ایفای نقش پرداخت. در تلویزیون نیز در مجموعه‌های‌ ''شهر من‌ شیراز''، ''[[سربداران (تلویزیون)|سربداران‌]]''، ''[[بوعلی سینا (تلویزیون)|بوعلی‌ سینا]]''، ''[[آپارتمان (تلویزیون)|آپارتمان‌]]''، ''هفت‌ سنگ‌''، و ''[[معصومیت از دست رفته|معصومیت‌ از دست‌رفته]]'' بازی کرده است‌. در ۱۳۶۱ش فعالیتش را در سینما با ایفای نقش کوتاهی در نمایش فیلم‌شدۀ ''[[مرگ یزدگرد|مرگ‌ یزدگرد]]'' به کارگردانی [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام‌ بیضایی‌]] آغاز کرد. از فیلم‌های دیگر اوست: ''چمدان‌'' ([[مقدم، جلال (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۷۵ش)|جلال‌ مقدم‌]]، ۱۳۶۵)، ''پاییزان‌'' ([[صدرعاملی، رسول (اصفهان ۱۳۳۳ش)|رسول‌ صدرعاملی‌]]، ۱۳۶۶)، ''سرب‌'' ([[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی‌]]، ۱۳۶۶)، ''مادر'' ([[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی‌ حاتمی‌]]، ۱۳۶۸)، ''سارا'' ([[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش‌ مهرجویی‌]]، ۱۳۷۱) و ''عشق‌ + ۲'' (رضا کریمی‌، ۱۳۷۷). او از [[پانزدهمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|پانزدهمین دوره‌ جشنواره فیلم‌ فجر]] (۱۳۷۵)، برای‌ بازی‌ در فیلم‌ ''ماه‌ و خورشید''، موفق به دریافت سیمرغ‌ بلورین‌ بهترین‌ بازیگر نقش‌ دوم‌ شد.</p>
بازیگر و مدرس رشتۀ بازیگری سینمای ایران. در دهۀ ۱۳۶۰ش توجه کارگردان‌های سینما را جلب کرد، اما به‌تدریج به‌ایفای نقش در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی پرداخت. امین تارخ فارغ‌التحصیل‌ رشتۀ‌ هنرهای‌ نمایشی‌ (۱۳۵۶ش) و فوق‌لیسانس مدیریت امور فرهنگی (۱۳۶۳ش) است. بازی‌ در تئاتر را از سال‌های ‌دانشجویی آغاز کرد، و در نمایش‌های ''[[اتللو|اُتللو]]''، ''انسان‌ نیک‌ سچوان‌''، ''ارثیه‌ ایرانی''‌، ''[[الکترا]]''، ''بکت‌''، و ''مهاجران'' به‌ایفای نقش پرداخت. در تلویزیون نیز در مجموعه‌های‌ ''شهر من‌ شیراز''، ''[[سربداران (تلویزیون)|سربداران‌]]''، ''[[بوعلی سینا (تلویزیون)|بوعلی‌ سینا]]''، ''[[آپارتمان (تلویزیون)|آپارتمان‌]]''، ''هفت‌ سنگ‌''، ''[[معصومیت از دست رفته|معصومیت‌ از دست‌رفته،]]'' خسته‌دلان، گاهی به پشت سر نگاه کن و رهایم نکن بازی کرده است‌. تارخ در ۱۳۶۱ش فعالیتش را در سینما با ایفای نقش کوتاهی در نمایش فیلم‌شدۀ ''[[مرگ یزدگرد|مرگ‌ یزدگرد]]'' به کارگردانی [[بهرام بیضایی (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام‌ بیضایی‌]] آغاز کرد. او در سال ۱۳۷۳ نخستین مدرسهٔ بازیگری را به نام «کارگاه آزاد بازیگری» در تهران تأسیس کرد که یکی از معتبرترین مؤسسات آموزش بازیگری سینما در ایران محسوب می‌شود. امین تارخ پس از سکتۀ قلبی به بیمارستانی در تهران منتقل شد و چندروز بعد درگذشت.
 
تارخ از [[پانزدهمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|پانزدهمین دوره‌ جشنواره فیلم‌ فجر]] (۱۳۷۵)، برای‌ بازی‌ در فیلم‌ ''ماه‌ و خورشید''، موفق به دریافت سیمرغ‌ بلورین‌ بهترین‌ بازیگر نقش‌ دوم‌ شد.
 
از نقش‌های ماندگار او در سینما و تلویزیون می‌توان به نقش‌های [[حسن جوری|شیخ حسن جوری]] در ''سربداران''، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن سینا]] در ''بوعلی سینا''، دانیال در ''سرب''، جلال‌الدین در ''مادر'' و شوذب در ''معصومیت‌ از دست‌رفته'' می‌توان اشاره کرد.
 
 
 
'''برخی دیگر از آثار سینمایی'''
 
* ''چمدان‌'' ([[مقدم، جلال (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۷۵ش)|جلال‌ مقدم‌]]، ۱۳۶۵)
* ''پاییزان‌'' ([[صدرعاملی، رسول (اصفهان ۱۳۳۳ش)|رسول‌ صدرعاملی‌]]، ۱۳۶۶)
* ''سرب‌'' ([[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی‌]]، ۱۳۶۶)
* ''مادر'' ([[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی‌ حاتمی‌]]، ۱۳۶۸)
* ''سارا'' ([[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش‌ مهرجویی‌]]، ۱۳۷۱)
* ''عشق‌ + ۲'' (رضا کریمی‌، ۱۳۷۷)
* ''پروندۀ هاوانا'' (علیرضا رئیسیان، 1384)
* ''رئیس'' ([[مسعود کیمیایی]]، 1385)
* ''زمهریر'' (علی رویین‌تن، 1388)
* ''پشت دیوار سکوت'' ([[مسعود جعفری جوزانی]]، 1395)
 
</p>
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۰

امین تارخ (شیراز ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ش- تهران 2 مهر 1401ش) (Amin Tarokh)

امین تارخ
زادروز شیراز ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ش
درگذشت تهران 2 مهر 1401ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرهای نمایشی، فوق لیسانس مدیریت امور فرهنگی
شغل و تخصص اصلی بازیگر سینما
شغل و تخصص های دیگر مدرس رشته بازیگری
آثار پاییزان  (رسول صدرعاملی ، ۱۳۶۶)؛ سرب  (مسعود کیمیایی ، ۱۳۶۶)؛ مادر (علی حاتمی ، ۱۳۶۸)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات بهترین بازیگر نقش دوم پانزدهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۵) 
امین تارخ
امین تارخ

بازیگر و مدرس رشتۀ بازیگری سینمای ایران. در دهۀ ۱۳۶۰ش توجه کارگردان‌های سینما را جلب کرد، اما به‌تدریج به‌ایفای نقش در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی پرداخت. امین تارخ فارغ‌التحصیل‌ رشتۀ‌ هنرهای‌ نمایشی‌ (۱۳۵۶ش) و فوق‌لیسانس مدیریت امور فرهنگی (۱۳۶۳ش) است. بازی‌ در تئاتر را از سال‌های ‌دانشجویی آغاز کرد، و در نمایش‌های اُتللو، انسان‌ نیک‌ سچوان‌، ارثیه‌ ایرانی‌، الکترا، بکت‌، و مهاجران به‌ایفای نقش پرداخت. در تلویزیون نیز در مجموعه‌های‌ شهر من‌ شیراز، سربداران‌، بوعلی‌ سینا، آپارتمان‌، هفت‌ سنگ‌، معصومیت‌ از دست‌رفته، خسته‌دلان، گاهی به پشت سر نگاه کن و رهایم نکن بازی کرده است‌. تارخ در ۱۳۶۱ش فعالیتش را در سینما با ایفای نقش کوتاهی در نمایش فیلم‌شدۀ مرگ‌ یزدگرد به کارگردانی بهرام‌ بیضایی‌ آغاز کرد. او در سال ۱۳۷۳ نخستین مدرسهٔ بازیگری را به نام «کارگاه آزاد بازیگری» در تهران تأسیس کرد که یکی از معتبرترین مؤسسات آموزش بازیگری سینما در ایران محسوب می‌شود. امین تارخ پس از سکتۀ قلبی به بیمارستانی در تهران منتقل شد و چندروز بعد درگذشت.

تارخ از پانزدهمین دوره‌ جشنواره فیلم‌ فجر (۱۳۷۵)، برای‌ بازی‌ در فیلم‌ ماه‌ و خورشید، موفق به دریافت سیمرغ‌ بلورین‌ بهترین‌ بازیگر نقش‌ دوم‌ شد.

از نقش‌های ماندگار او در سینما و تلویزیون می‌توان به نقش‌های شیخ حسن جوری در سربداران، ابن سینا در بوعلی سینا، دانیال در سرب، جلال‌الدین در مادر و شوذب در معصومیت‌ از دست‌رفته می‌توان اشاره کرد.


برخی دیگر از آثار سینمایی