تاشیسم

تاشیسم (tachisme)
(در فرانسوی به‌معنای «لکه‌اندازی») سبکی فرانسوی از نقاشی انتزاعی که در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ رایج بود، و معادل اروپایی اکسپرسیونیسم انتزاعی است. تاشیست‌ها قیود کوبیسم را شکستند و قلم‌موکاری خودجوشی را اختیار کردند؛ پوشیده‌شدن سرتاسر کار از لکه‌های ضخیم یا قطره‌های رنگ، یا خط‌نویسی با خطوط پرپیچ‌وخم مستقیماً با استفاده از لولۀ رنگ، حاصل آن بود؛ آثار ژرژ ماتیو از آن جمله‌اند. در توصیف تاشیسم از اصطلاح «آرت اَنفُرمال» به‌معنای نقاشی کنشی یا اطواری، و اصطلاح اَبستراکسیون لیریک («انتزاع تغزلی») نیز استفاده کرده‌اند. دو نقاش آلمانی هانس هارتونگ (۱۹۰۴ـ۱۹۸۹) و ولفگانگ شولتسه وولس (۱۹۱۳ـ۱۹۵۱) از دیگر تاشیست‌های برجسته بودند. سم فرانسیس، نقاش انتزاع‌گرای امریکایی، نیز از آن بسیار تأثیر پذیرفت.