تفویض اختیار
تَفویض اختیار (enabling act)
واگذاری حکم قانونی به شخص یا مؤسسه‌ای با دادن قدرت یا اختیار انجام کارهای خاص. شاید معروف‌ترین نمونۀ قانون تفویض اختیار، قانونی باشد که در مارس ۱۹۳۳ به تصویب رایشستاگ[۱] و رایشسرات[۲] در آلمان رسید. این قانون به کابینۀ هیتلر[۳] تا آوریل ۱۹۳۷ قدرت اِعمال دیکتاتوری بخشید و به حکومت پارلمانی در آلمان تا ۱۹۵۰ عملاً پایان داد. این قانون با اعطای اختیارات دیکتاتوری به دولت، دیکتاتوری نازی[۴] را تثبیت کرد. در ایران، پس از قیام ملی ۳۰ تیر ۱۳۳۱، دکتر محمد مصدق، از قانون تفویض اختیارات برخوردار شد.