تهذیب الاصول
تَهذیب‌الاصول
(یا: تهذیب طریق الوصول الی علم الاصول) تألیف علامۀ حلی، کتابی به عربی، در علم اصول فقه امامیه. اثری بسیار معتبر است که بر آن شروح گوناگون نوشته‌اند؛ از معروف‌ترین شارحان این اثر می‌توان از فخرالمحققین، فرزند مؤلف، صاحب قوانین و صاحب مفتاح‌الکرامه نام برد. دو شرح آن بسیار معروف است که ضیاءالدین و عمیدالدین، دو برادر و خواهرزادگان علامه، نوشته‌اند و به شرح ضیایی و عمیدی نیز شناخته‌اند. گویا محمدامین استرآبادی بر این عقیده بود که تهذیب‌الاصول تلخیصی از المختصر حاجبی، از اصولیان اهل سنت، است. شاید مراد او بیشتر آن بوده است که با معرفی خاستگاه علم اصول در اهل سنت، از اجتهاد اصولی در امامیه انتقاد کند. تهذیب‌الاصول نخستین‌بار در تهران به‌چاپ سنگی رسید (۱۳۰۸ق).