تونالیته

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تونالیتِه (tonality)
در موسیقی‌، معنایی‌ حسی‌ از جهت‌گیری‌ گام‌ در ارتباط با فرم‌، مثلاً الگوی‌ قدم‌های‌ یک‌ رقص‌ که‌ به‌صورت‌ تغییر جهت‌های‌ متناسب‌ از گام‌ پایه‌ یا «مبدأ» به‌ یک‌ گام‌ هم‌خانواده‌ بیان‌ شود. تونالیته، ناشی از نسبت‌های اصوات یک قطعه موسیقی به نت پایه‌اش (تونیک) و مشخصۀ متمایز هر آهنگی است. بیشتر موسیقی‌های‌ محلی‌ و عامیانۀ سراسر جهان‌ یک‌ تونالیتۀ زیرساز یا زیرایی‌ (زیروبم) مرجع‌ را مشخص‌ می‌سازند که‌ حرکت‌ ملودی‌ در مقابل‌ آن‌ به‌وضوح‌ شنیده‌ می‌شود. آتونالیته متضاد تونالیته است.