جابیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جابیه

(یا: جابیةالمُلوک) محل و قریه‌ای در جنوب غربی دمشق، در سوریه. پیش از اسلام اقامتگاه امیران غسّانی بود و پس از پیروزی مسلمانان بر روم شرقی در جنگ یرموک (۱۵ق) فاتحان در این مکان غنیمت‌ها را تقسیم کردند و خلیفۀ دوم، عمر بن خطاب، نیز برای گفت‌وگو دربارۀ کشورگشایی‌های مسلمین به آن‌جا رفت (۱۷ق). جابیه در دورۀ حکومت امویان اهمیت داشت و مرکز سپاه ایشان بود. عباسیان که به محو آثار بنی‌امیه کمربسته بودند، جابیه را به‌دست ویرانی سپردند و از آن پس از این محل جز نامی بر یکی از دروازه‌های دمشق (باب‌الجابیه) باقی نماند.