جانداری بخارایی، محمد صادق (۱۱۷۱/۱۱۶۶ـ۱۲۳۵ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جانداریِ بُخارایی، محمد صادق (۱۱۷۱/۱۱۶۶ـ۱۲۳۵ق)

شاعر و نویسندۀ‌ تاجیک‌. چندی‌ منشی‌ امیرحیدر مَنغیتی‌ بود، اما به‌سبب‌ مناعت‌ طبع‌ و بی‌اعتنایی‌ به‌ درباریان‌ برکنار و به‌ درواز تبعید شد. در پایان‌ زندگی‌ به‌ قرشی‌ رفت‌ و در همان‌ سامان‌ درگذشت‌. برجسته‌ترین‌ اثر وی‌ دخمۀ‌ شاهان در قالب‌ مثنوی‌ است‌ که‌ همۀ‌ شاهان‌ اشترخانی‌ را از گور درآورده‌ و به‌ محاکمه‌ کشیده‌ است‌. از دیگر آثارش‌: منظومۀ‌ فتوحات‌ امیرمعصوم‌ و امیرحیدر؛ تواریخ‌؛ قصیدۀ‌ شاه‌ درواز؛ قضا و قدر.