جبهه غرب
جبهۀ غرب (Western Front)
منطقۀ نبرد در جنگ جهانی اول میان آلمان و دشمنانش فرانسه و بریتانیا؛ آلمانی‌ها و متفقین در این منطقه سنگرهایی در یک خط ساخته بودند، که از نیوپورت[۱] در ساحل بلژیک آغاز می‌شد و پس از گذر از ایپر[۲]، آراس[۳]، آلبرت، سواسون[۴]، و رنس[۵] به وردن[۶] می‌رسید. بیش از سه سال هیچ یک از دو طرف از مواضع دفاعی خود پیش‌تر نرفت. در دورۀ جنگ سنگری تحوّلات مهمّی روی داد: آلمانی‌ها در ایپرِ بلژیک از گاز سمی (آوریل ۱۹۱۵) و انگلیسی‌ها در ساحل رود سوم[۷] از تانک استفاده کردند (سپتامبر ۱۹۱۶). درپی حملۀ آلمان در بهار ۱۹۱۸، سربازان آلمانی به رود مارن[۸] رسیدند. اما ورود امریکا به جنگ در ۱۹۱۷ توازن قوا را در جبهۀ غرب کاملاً به سود متفقین تغییر داد. متفقین درپی تقویت مواضعشان با ورود صدها هزار نیروی کمکی و با استفاده از موقعیت متزلزل آلمان حملات تازه‌ای را آغاز کردند. در تابستان متفقین در سراسر طول جبهه پیشروی کردند و آلمانی‌ها را به درون بلژیک عقب راندند. سربازان جنگ جهانی اول در جبهۀ غرب در سنگرهایی آب گرفته به‌سر می‌بردند و وضعیتی فلاکت‌بار داشتند. مشخّصۀ بارز این جنگ، دوره‌های طولانی تنش و بدون فعالیتی بود که حملات گستردۀ مقطعی آن را قطع می‌کرد و به ویرانی و تلفات بسیار می‌انجامید و نتیجه‌ای نیز برای دو طرف دربرنداشت.