جریری، ابومحمد احمد (اواخر قرن ۳ و اوایل قرن ۴ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جُرَیْری، ابومحمد احمد (اواخر قرن ۳ و اوایل قرن ۴ق)

صوفی و فقیه بغدادی. در روستای جُرَیْر، از توابع بصره به‌دنیا آمد. در فقه دستی قوی داشت و درشمار مفتیان بود، و برخلاف بیشتر مشایخ، در میان احادیثی که نقل می‌کرد، احادیث فقهی نیز به چشم می‌آید. در طریقت، درشمار یاران جنید و گویا بزرگ‌ترین آنان بود، و از این‌رو، پس از فوت او، به خلافتش دست یافت. با سهل بن عبدالله شوشتری نیز مصاحبت داشته است.