جنتی، احمد (اصفهان ۱۳۰۵ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جَنَّتی، احمد (اصفهان ۱۳۰۵ش)

جَنَّتي، احمد
احمد جنتی
زادروز اصفهان ۱۳۰۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی روحانی
گروه مقاله دین اسلام

روحانی انقلابی، از ۱۳۶۹ش عضو شورای مرکزی نمایندگان مقام رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، امام جمعۀ موقت تهران و از اواخر ۱۳۵۸ عضو شورای نگهبان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. تحصیلات علوم قدیم و بخشی از دروس حوزوی را در مدرسۀ جده بزرگِ اصفهان گذراند. در ۱۳۲۴ به قم رفت و تحصیلاتش را در مدارس فیضیه و حجتیه دنبال کرد. از ۱۳۴۰ به‌عنوان مدرس علوم حوزوی، به تدریس اصول فقه، شرح لمعه، رسائل، مکاسب، معالم و کفایه پرداخت و از ۱۳۴۲ در شورای مدیریت مدرسۀ حقانی با دکتر بهشتی همکاری ‌کرد و سال‌ها مدیریت آن را در کنار آیت‌الله شهید قدوسی برعهده داشت. از وی آثاری عمدتاً ترجمه منتشر شده است. جنتی در ۱۳۴۵ به جرم فعالیت‌های ضد رژیم پهلوی دستگیر و ۷۷ روز در زندان قزل قلعه زندانی شد. در ۱۳۵۱ نیز به‌مدت سه سال به اسدآبادِ همدان تبعید شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، وی از مقامات بلندپایه نظام جدید بود و ابتدا حاکم شرع شهرهای تهران، اصفهان و اهواز شد. در بهار ۱۳۶۰ به عضویت شورای تبلیغات مدرسۀ عالی شهید مطهری (سپهسالار سابق) درآمد و در همان‌جا به‌همراه جمعی دیگر از روحانیان، طرح تأسیس سازمان تبلیغات اسلامی را ارائه و اجرا کرد. جنتی در ۱۳۶۱ به‌عنوان نمایندۀ مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری برگزیده شد.