جنگ های پونیک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جنگ‌های پونیک (Punic Wars)

جنگ‌هاي پونيک

(یا: جنگ‌های کارتاژی) سه رشته جنگ بین روم و کارتاژ. نخستین جنگ پونیک، از ۲۶۴ تا ۲۴۱پ‌م، به شکست کارتاژی‌ها، به فرماندهی هامیلکار بارکا[۱]، و واگذاری سیسیل به روم انجامید. در دومین جنگ پونیک، از ۲۱۸ تا ۲۰۱پ‌م، هانیبال[۲] به ایتالیا حمله کرد؛ رومیان را در تِربیا[۳]، ترازیمنه[۴]، و کانای[۵]، به فرماندهی فابیوس ماکسیموس[۶]، شکست داد، ولی سرانجام در زاما[۷] (الجزایر کنونی) از اسکیپیو آفریکانوس مایور[۸] شکست خورد. سومین جنگ پونیک، از ۱۴۹ تا ۱۴۶پ‌م، با ویرانی کارتاژ پایان یافت و متصرفات آن به ایالت رومی افریقا تبدیل شد.



  1. Hamilcar Barca
  2. Hannibal
  3. Trebia
  4. Trasimene
  5. Cannae
  6. Fabius Maximus
  7. Zama
  8. Scipio Africanus Major