نمایش مبدأ برای حاج آقا حسین قمی

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =حاج آقا حسین قمی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=سید حسین طباطبایی قمی
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=قم 1282ق 
|تاریخ مرگ=نجف 1366ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=حوزۀ درس علمای تهران
| شغل و تخصص اصلی =فقیه و مجتهد شیعی
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =سرپرست حوزۀ علمیه
|جوایز و افتخارات =از رهبران جنبش مسجد گوهرشاد در مشهد
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =دین اسلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =از رهبران جنبش مسجد گوهرشاد در مشهد
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

[[پرونده:آیت الله حاج آقا حسین قمی.jpg|بندانگشتی|حاج آقا حسین قمی]]
[[پرونده:حسین قمی.jpg|بندانگشتی|حاج آقا حسین قمی]]
حاج آقا حسین قمی (قم 1282- نجف 1366ق)

(با نام اصلی: سید حسین طباطبایی قمی) فقیه و مجتهد شیعی و از رهبران جنبش [[مسجد گوهرشاد]] در مشهد. تحصیلات ابتدایی را در قم آغاز کرد و تا اوایل دوران بلوغ، در آن شهر به تحصیل پرداخت. سپس برای انجام تحصیلات تکمیلی راهی تهران شد. پنج سال در حوزۀ درس علمای تهران، مستمر درس خواند و شاگرد افرادی همچون [[حاج میرزا حسن آشتیانی]] و [[فضل الله نوری، شیخ|حاج شیخ فضل الله نوری]] بود. در ۲۲ سالگی، برای انجام مراسم حج، راهی مکه و مدینه شد. در بازگشت، به قصد زیارت وارد نجف اشرف شد. سپس به سامرا در عراق رفت و در جلسات درس آیت الله میرزا محمد حسن شیرازی، آخوند [[ملا محمد کاظم خراسانی]]، و [[محمدکاظم یزدی، سید|سید محمد کاظم یزدی]] شرکت کرد. پس از دو سال اقامت، در ۱۳۰۶ق بار دیگر به تهران برگشت. در 1331ق، عازم مشهد شد. در نخستین روزهای ورودش، به برپایی نماز جماعت و تدریس پرداخت و این گونه با مردم ارتباط برقرار کرد. او سرپرستی حوزۀ علمیه را بر عهده گرفت. 

در اعتراض به اقدامات ضدمذهبی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضا شاه]]، به سمت تهران راه افتاد تا با شاه دیدار کند. اما پس از آن که موفق به ملاقات با شاه نشد، در 1354ق (1314ش) به دستور رضا شاه دستگیر و به عراق تبعید شد، که این اقدام زمینه‌ساز [[مسجد گوهرشاد، واقعه|واقعۀ مسجد گوهرشاد]] مشهد گردید. پس از آن، مرکز مرجعیت‌اش به کربلا انتقال یافت. بعد از درگذشت آیت الله [[اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)|سید ابوالحسن اصفهانی]] در 1365ق، به اقامت یازده سالۀ خود در کربلا پایان داد و راهی نجف اشرف شد. اما پس از درگذشت ایشان، فقط مدت سه ماه مرجع تقلید بود و در ۱۴ ربیع‌الاول ۱۳۶۶ق (۱۶ اسفند ۱۳۲۵ش) در 84 سالگی در نجف فوت کرد و در آستان حضرت علی (ع)، در مقبرۀ آیت‌الله [[شریعت اصفهانی، فتح الله (اصفهان ۱۲۶۶ـ نجف ۱۳۳۹ق)|شریعت اصفهانی]] معروف به شیخ الشریعه اصفهانی، مدفون شد.  

خاندان سید حسین قمی از بزرگان و شخصیت‌های دینی برجسته‌ای بودند که نسل‌شان با ۲۸ واسطه به [[حسن مجتبی|امام حسن مجتبی]] (ع) می‌رسد.
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]