حاج میرزا یحیی امام جمعه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حاج میرزا یحیی امام جمعه (خوی 1239 - تهران 1324ش)

(با نام اصلی: میرزا یحیی خویی، معروف به امام جمعه خویی) از علمای طراز اول تهران و از جمله مجتهدان شیعه در دوران مشروطیت، فرزند حاج میرزا اسدالله امام جمعه. او از طایفۀ کرد دُنبلی خوی بود. در 1276ق در خوی متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش و نیز تبریز، عازم نجف اشرف شد و نزد استادانی همچون علامه مامقانی، فاضل شربیانی، میرزا حبیب‌الله رشتی و همچنین آخوند خراسانی تحصیل کرد و به درجۀ اجتهاد رسید. سپس به تهران رفت. او پس از مرگ پدرش، امام جمعۀ خوی شد. پس از به توپ بسته شدن مجلس توسط محمدعلی شاه قاجار، او همراه با سیدمحمد طباطبایی و بهبهانی دستگیر و در باغشاه زندانی و پس از مدتی آزاد شد. چند دوره نمایندۀ مجلس شورای ملی بود (دورۀ اول در 1324ق از تبریز، دورۀ دوم در 1326ق و پس از استبداد صغیر، و دورۀ سوم در 1333ق از تهران).

حاج میرزا یحیی امام جمعه در شهریور 1324ش (1364ق) در 88سالگی در تهران درگذشت و در نجف اشرف، در قبرستان وادی‌السلام به خاک سپرده شد. در دروازه شوراب تبریز، مسجدی با نام «مسجد میرزا یحیی» بنا شده است.