حربیه
حَرْبیّه
از فرق غلاة شیعه، منشعب از کیسانیه، پیروان عبدالله بن عمرو بن حرب کندی کوفی. اینان قائل به امامت عبدالله بن عمرو بن حرب شدند و بر این باور بودند که روح ابوهاشم عبدالله بن محمد بن حنفیه در او حلول کرده است. اما دیری نگذشت که عبدالله بن حرب از گفته‌های خود توبه کرد و نزد پیروانش به خیانت و دروغ‌گویی متهم شد. سپس حربیان به مدینه رفتند و عبدالله بن معاویة بن عبدالله بن جعفر ابی‌طالب ( ـ۱۲۹ق) را به امامت خویش برگزیدند. بعد از مرگ عبدالله بن معاویه، پیروانش او را مهدی خواندند و گفتند او نمرده است و روزی ظهور خواهد کرد. حربیه در انکار طاعات و عبادات واجب و نفی محرمات به اباحیّه و در اعتقاد به تناسخ و حلول روح خدا در انبیا و ائمه به حلولیّه شبیه‌اند.