حریری، قاسم بن علی (۴۴۶ـ۵۱۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حَریری، قاسم بن علی (۴۴۶ـ۵۱۶ق)
(یا: ابن حریری) لغوی، ادیب و شاعر معروف عرب. عمر خود را بین نخلستانی که نزدیک بصره داشت، و شهر بصره و بغداد گذرانید. مهم‌ترین کتاب او مقامات حریری، مجموعه‌ای است از پنجاه حکایت به نثر مسجع آراسته به اشعاری پراکنده در حکایات. حریری خود معترف است که در این اثر از شیوۀ بدیع‌الزمان همدانی، تقلید کرده است. از دیگر آثارش: دُرَّة الغَوّاص فی اوهام الخواصّ، در اغلاطِ مصطلح در زبان عربی.