حسن بن علی بن فضال

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حسن بن علی بن فَضّال ( ـ۲۲۴ق)
محدّث شیعی و از اصحاب نزدیک امام رضا (ع). برخی صاحب‌نظران او را از اصحاب اجماع برشمرده‌اند. گویند فطحی (معتقد به امامت عبدالله افطح فرزند امام صادق (ع)) بوده و در آخر عمر از آن آیین برگشته است. از آثارش: الصلاة؛ الزیارات؛ الردعلی الغالیة؛ النوادر؛ البشارات.