حسن مطلع

حُسْنِ مَطْلَع

در اصطلاح علم بدیع آن است که شاعر بیت اول شعرش را با کلمات یا مضمون جذاب و دلپسندی آغاز کند که شوق و رغبت خواننده را برای ادامۀ خواندن آن برانگیزد. اگرچه حسن مطلع را دربارۀ هر نوع شعری به‌کار می‌برند، اما بیشتر دربارۀ قصیده و تا حدودی غزل کاربرد دارد. به حسن مطلع، حُسن ابتدا و حسن‌المطالع هم گویند.