پاکروان، حسن (تهران ۱۲۹۰ـ۱۳۵۸ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پاکرَوان، حسن (تهران ۱۲۹۰ـ۱۳۵۸ش)

دومین رئیس ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور) ایران در دورۀ محمدرضا پهلوی. تحصیلات نظامی خود را در فرانسه به‌پایان رساند و پس از بازگشت به کشور، در ۱۳۲۰ش در دانشکدۀ افسری تدریس کرد. در ۱۳۲۸ش به رکن دو ستاد ارتش وارد و مدتی بعد وابستۀ نظامی ایران در پاکستان شد. در ۱۳۳۰ش رئیس رکن دو و پس از تأسیس سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) در ۱۳۳۵ش معاون آن‌جا شد. در طی سال‌های ۱۳۴۰ـ۱۳۴۳ش بعد از عزل تیمور بختیار رئیس ساواک شد و از عوامل مهم سرکوب قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بود. در سال‌های ۱۳۴۵-۱۳۴۸ سفیر ایران در پاکستان و در ۱۳۴۸-۱۳۵۲ سفیر ایران در فرانسه شد. در طی سال‌های ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۶ش در ادارۀ بازرسی ارتش شاهنشاهی زیر نظر حسین فردوست خدمت کرد و از ۱۳۵۶ تا بهمن ۱۳۵۷ش مشاور و سرپرست امور مالی دربار بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷، دستگیر، محاکمه و در فروردین ۱۳۵۸ش اعدام شد.