خرج بری

خَرج‌بُری

از آداب و مراسم گذشته و مربوط به خواستگاری. عمل چانه‌زنی بر سر مهریه‌ و شیربها و دیگر اسباب و لوازم برپایی مراسم عروسی برای تعیین آنچه از نقد و جنس که داماد و خانواده‌اش می‌بایست برای عروس، و نیز عروس و خانواده‌اش برای داماد فراهم می‌کرد. پس از رایزنی‌های فراوان و پسندافتادن دختر از جانب زنان، پدر دامادِ آینده برای پدرِ عروس پیغام می‌فرستاد و درخواست می‌کرد روزی را برای خرج‌بری تعیین کند. در روز خرج‌بری، هر دو طرف بزرگان و معتمدانی با خود همراه می‌کردند. پس از تعیین مهریه و شیربها و میزان جهیزیۀ عروس و هر آنچه از نقد و جنس که دو طرف ملزم به تهیه و بردن آن به خانۀ تازه‌ بودند، مدعوین، به‌میمنت، شربت و شیرینی تناول می‌کردند و در همین حین یکی از حاضران از زمان عقد (← عقدکنان) و شمار مهمانانِ مدعوِ دو طرف جویا می‌شد. ممکن بود این بحث به روزی دیگر موکول شود، اما بنابر رسم، برای هرچه محکم‌تر شدن پیوند دو خانواده، دو طرف به سیاست می‌کوشند تا زمان عقد را تعیین کنند.