خرو پف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خُرو پُف (snoring)

صدای بلند در خواب، ناشی از ارتعاش نرم‌کام[۱] (قسمت عقبی سقف دهان)، براثر جریان هوایی که هم‌زمان وارد دهان و بینی می‌شود. این حالت در شرایطی که بینی به‌صورت ناقص گرفته باشد شایع‌تر است. وقفۀ تنفس در خواب[۲] باعث خروپف بلندی می‌شود که فرد را بارها از خواب بیدار می‌کند و موجب خستگی مزمن می‌شود.

 


  1. soft palate
  2. sleep apnoea