خسروشاه دیلمی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خسروشاه دیلمی (قرن ۵ق)

(یا: ابوسعید خسروشاه) از شاهزادگان آل بویه. فرزند عِمادُالدّین دیلمی بود و در ۴۴۴ق برادرش، ملک‌الرحیم، او را حاکم فارس کرد. پس از آن‌که طُغْرُل سلجوقی اصفهان را غارت کرد، خسروشاه با درایت توانست شیراز را از هجوم او حفظ کند. پس از خلع ملک‌الرحیم در بغداد، برادر دیگرش ابومنصور فولادْسُتون با حمایت سلجوقیان او را از امارت خلع کرد و خود به‌جای او بر تخت نشست. از این‌رو، خسروشاه بر ابومنصور شورید و در جنگ با او کشته شد.