خیر
خیر
(در لغت به‌معنی نیکویی در مقابل شر) آنچه هر موجودی برای رسیدن به مرتبه‌ای بالاتر و نیل به کمال خواهان آن باشد. خیر را فلاسفه برگرفته از وجود، و شر را ناشی از عدم می‌دانند و بنابراین هرچه دامنۀ وجودی شیء گسترده‌تر باشد خیر او بیشتر است؛ تا آن‌جا که وجود مطلق خیر مطلق و اشیاء نسبتِ به او خیر نسبی‌اند. از آن‌جا که نظام وجود بر طبق اراده و حکمت خداوند، یعنی خیر مطلق صادر شده، هیچ موجود متحقق در خارج شرش بر خیرش غالب یا مساوی آن نیست. نیز ← شَر