دانیال، رفقای

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دانیال، رُفقای (Daniel\'s Friends)

در عهد عتیق[۱] (صحیفۀ دانیال[۲])، سه مرد جوانی که نبوکدنصّر[۳]، شاه آشور، در تون آتش افکند و فرشته‌ای نجاتشان داد. نام آن‌ها، در زبان بابلی عبدنَغو، شَدرک[۴] و میشَک[۵]، و در عبری عَزَریا[۶]، حَنانیا[۷] و میشائیل بود. غزل «سه فرزند مقدس» در صحیفۀ دانیال، نسخۀ یونانی، به‌نام ایشان است. در بعضی نسخ کتاب مقدس[۸] از عهدین منحول به‌شمار می‌رود.

 

 



  1. Old Testament
  2. The book of Daniel
  3. Nebuchadnezzar
  4. Shadrach
  5. Meshach
  6. Azariah
  7. Ananias
  8. Bible