دیم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دِیْم (dry farming)

از شیوه‌های کشاورزی متداول در مناطقی با میزان بارش سالانۀ ۳۸ تا ۵۰ سانتی‌متر. در این مناطق، معمولاً بخش عمدۀ بارش در بهار و اوایل تابستان می‌بارد و آبیاری مزارع نیز عملی نیست. میزان بذرافشانی با مقدار رطوبت خاک متناسب است و از روش‌هایی استفاده می‌شود که اتلاف آب و فرسایش خاک را به حداقل می‌رسانند. این قبیل زمین‌ها را غالباً یک سال در میان به آیش تابستانی می‌گذارند تا رطوبت در خاک ذخیره شود. لازم است محصولات دیمی‌کاری در برابر کم‌آبی مقاوم باشند و در اواخر بهار یا در فصل پاییز برسند. غالباً گونه‌های خاص گندم، جو، ذرت، ذرت خوشه‌ای، و چاودار را به‌صورت دیم می‌کارند.