دیوان (شعر)
دیوان (شعر)
در اصطلاح ادبی به مجموعه یا بخشی از اشعار یک شاعر که در دفتری گرد آمده باشد، اطلاق می‌شود. تا قرن ۶م نظم اشعار یک دیوان تابع قانون خاصی نبود ولی پس از آن به‌تدریج اشعار دیوان براساس قالب‌های ادبی تقسیم و در هر قالب (حتی‌الامکان) براساس حروف قافیه و ردیف الفبایی می‌شد. ظاهراً قدیم‌ترین دیوان فارسی به رودکی تعلق دارد. اگرچه به برخی شاعران پیش از رودکی نیز دیوان نسبت داده‌اند اما آثار چندانی که ثابت‌کنندۀ آن باشد، باقی نمانده است.